بدترین سناریوی براکسیسم یا دندان قروچه

اگر شب ها دندان قروچه می کنید، ممکن است نگران این باشید که علائم شما چگونه می توانند روی سلامت دهان و دندان ها و کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارند. به طور متوسط، افرادی که دندان قروچه می کنند با نیرویی شش برابر بیشتر از حد طبیعی بایت خود را روی یکدیگر فشار می دهند و این وضعیت می تواند باعث بروز سر درد، درد فک، اختلال خواب، دندان های لب پر شده و سایر مسائلی شود که ممکن است باعث شوند غذا خوردن، تمرکز، کار یا استراحت کردن دشوار شود. این راهنما به شما کمک خواهد کرد تا بدترین سناریوهای دندان قروچه را درک کنید. ما همه چیزهایی که باید در مورد علائم، مشکلات احتمالی، و روش های درمانی که ممکن است کمک کنند بدانید را پوشش خواهیم داد.

بدترین علائمی که باید مراقب آنها باشم کدامند؟

در بدترین موارد دندان قروچه، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:

• آسیب به دندان ها یا ترمیم های دندانی از جمله روکش
• سر دردهای تنشی
• درد شدید در مفاصل فک یا صورت
• اختلالات مفصل فکی- گیجگاهی (TMJ)

اختلالات TMJ، سر درد، درد صورت و درد فک می توانند باعث بروز مشکلات تمرکز و اختلال خواب شوند. آسیب های دندانی ناشی از ساییدن مکرر دندان ها روی یکدیگر ممکن است باعث شوند جویدن یا خوردن دردناک شود.

علائم بالینی دندان قروچه

ساییدگی و ابعاد عمودی

فرسایش عبارت است از از بین رفتن طبیعی سطوح دندانی که در اثر اصطکاک توسط نیروهای فیزیولوژیکی ایجاد می شود. ساییدگی دندان در اثر تماس دندان- با- دندان ایجاد می شود، که منجر به از بین رفتن بافت دندان می شود که معمولاً از سطوح اینسیزال یا اکلوزال آغاز می شود. آسیب بالینی به تاج دندان می تواند به طور قابل توجهی ساختار مینای دندان را نازک کند، و در نتیجه باعث شود ساختار زیرین به نام عاج در معرض دید قرار بگیرد. عاج نرم تر و تیره تر است، و خطر حساسیت، پوسیدگی و تغییر رنگ را افزایش می دهد. علت ساییدگی دندان چند عاملی است و شایع ترین علت آن دندان قروچه است.

در نتیجه ساییدگی، دندان ها به دلیل فرسودگی سطوح اکلوزال مینا، صاف تر به نظر می رسند و این کاهش آنقدر ادامه می یابد که باعث تغییر اندازه عمودی دندان می شود. تغییرات ممکن است نه تنها با کاهش ارتفاع تاج، بلکه با روابط تماس بین پروگزیمال مشاهده شوند. چیزی که زمانی یک نقطه تماس سفت بود، در نهایت به دلیل ساییدن دندان ها می تواند رو به پایین کاهش یابد. در این وضعیت، در نهایت فک پایین و فک بالا هنگام بستن بایت به یکدیگر نزدیک تر می شوند و بینی و چانه به هم نزدیک تر می شوند. این تأثیر همچنین ممکن است ظاهر مسن تری ایجاد کند. فک فرو رفته تر و چین و چروک های عمیق تر پوست اطراف دهان باعث می شوند که لب ها ظاهراً ناپدید شوند.

با فرسایش دندان ها در اثر ساییده شدن مکرر، مینای دندان ها از بین می رود و عاج نمایان می شود (پوشش محافظ عاج از بین می رود). بدون وجود پوشش محافظ مینا، دندان ها ممکن است به شدت به دماهای سرد و گرم حساس شوند. داشتن دندان های حساس می تواند باعث شود خوردن بستنی، چیپس و سایر غذاهای گرم، سرد یا ترد دشوار شود. در بدترین موارد، فقط احساس کمی هوای سرد روی دندان می تواند باعث بروز درد شود. در حالی که مینای دندان را نمی توان جایگزین کرد، اما درمان دندان قروچه می تواند از بدتر شدن حساسیت جلوگیری کند. دندانپزشک شما ممکن است بتواند درمان هایی را پیشنهاد کند که دندان های شما کمتر به دما حساس باشند.

براکسیسم یا دندان قروچه

الگوهای فرسایش دندان ها

سطوح نسبتاً صاف و کوچک دندان ها ناشی از ساییدگی، آسیب های دندانی هستند که به عنوان الگوهای فرسایش بسیار صیقلی، صاف و مسطح روی مینای دندان ها شناخته می شوند. این در مکان های غیرمعمولی اتفاق می افتد که فرسایش به طور منطقی از طریق جویدن منظم اتفاق می افتد. گوشه های دیستال دندان های پیشین مرکزی و لترال فک بالا، نواحی بسیار شایعی هستند که آسیب ناشی از دندان قروچه در آنها مشاهده می شود. در دندان های نیش، سمتی که فرسوده می شود معمولاً سطوح لبی و نوک کاسپ ها هستند که گرد می شوند، در حالی که در فرسایش معمولی ناشی از جویدن روی سطح زبانی عمل می کند.

دندان های نیش نخستین علائم بصری دندان قروچه را نشان می دهند زیرا آناتومی دندان های نیش بلندتر و نوک تیزتر از سایر انواع دندان ها است. دندان های نیش ساییده یا مسطح نشانه های بصری مشهود دندان قروچه هستند. همانطور که دندان نیش کوتاه تر می شود و در راستای خط اکلوزال دندان های پرمولر قرار می گیرد، سپس نیرو روی بقیه دندان های مولر تقسیم می شود. علائم فرسایش روی دندان های مولر با صاف شدن کاسپ ها آغاز می شود و حتی می تواند تا عاج ساییده شود.

دندان های مولر اول می توانند ساییدگی قابل توجهی از خود نشان دهند زیرا آنها یکی از نخستین دندان های دائمی هستند که در حفره دهان می رویند. از آنجا که آنها طولانی ترین طول عمر را در دهان دارند، باعث می شود آنها در طول عمر خود، در معرض حداکثر فعالیت قرار بگیرند. آنها در طول دوره واسط دندانی و قبل از شروع درمان ارتودنسی برای تنظیم مال اکلوژن، در برابر دندان قروچه مقاومت می کنند. معمولاً اگر علائم ساییدگی در فک پایین وجود داشته باشد، علائم ساییدگی مکمل در فک بالا وجود خواهد داشت. سطوح فرسوده ممکن است به صورت یک طرفه (برای طرف غالب تر دندان قروچه) یا دو طرفه (به صورت یکسان در سراسر دهان) نشان داده شوند.

براکسیسم یا دندان قروچه

ابفرکشن

ابفرکشن مکانیزمی است که از دست دادن مینا و عاج ناشی از خمش و خستگی نهایی بافت دندان های حساس را در مکان هایی توضیح می دهد که از محل وارد شدن فشار دور هستند. شکستگی به بزرگی، مدت، تعداد دفعات و محل نیروهایی بستگی دارد که به ناحیه گردنی دندان وارد می شوند. این اتفاق زمانی رخ می دهد که دندان در طول فرآیند ساییدن تا میزان زیادی خمیده شده است و سطح ریشه شروع به شکستن و گرفتن شکلی گود رفته و دندانه دار می کند. این شکست مکانیکی ساختار دندان است.

لب پر شدن، شکست، ترک و دو نیم شدن

وارد آمدن مقدار ثابتی نیرو روی مینای دندان، باعث ضعیف شدن آن ناحیه می شود و می تواند منجر به شکستگی های کوچک شود که منجر به لب پر شدن و شکستن می شود. با ساییده شدن دندان ها، لبه های دندان های قدامی و کاسپ های دندان های خلفی شروع به نشان دادن شکستگی ها یا ترک های ریزی خواهند که معمولاً در تصاویر رادیوگرافی مشاهده نمی شوند. گاهی اوقات بیماران فکر می کنند که این شکستگی ها حفره هستند زیرا ممکن است لک شوند یا تغییر رنگ دهند و ممکن است به گرما و یا سرما حساس شوند. همانطور که این شکستگی ها در نتیجه فشار ثابت عمیق تر می شوند، در نهایت باعث لب پر شدن، شکستن گوشه یا آسیب به پالپ می شوند که به درمان ریشه نیاز دارد. در موارد شدید ممکن است کشیدن دندان نیاز باشد. شکستگی از سطح خارجی دندان آغاز می شود و در نهایت عمیق تر می شود تا زمانی که ترک وارد عصب شود، که منجر به سندرم دندان ترک خورده می شود- علت دندان قروچه.

تحلیل پریودنتال و از دست دادن استخوان

بیماران پریودنتال می توانند چالش برانگیزترین گروه بیماران برای کنترل پیامدهای دندان قروچه باشند. دندان قروچه می تواند یک عامل جدی و تشدید کننده بیماری پریودنتال باشد زیرا می تواند در زمان بهبودی طبیعی پریودنتال اختلال ایجاد کند. بازسازی بافت پیوسته در حال انجام است و اضافه شدن دندان قروچه، با تداخل در سازگاری عملکردی و بازسازی بافت های پریودنتال، گردش خون را مختل می کند. دندان قروچه و بیماری پریودنتال در تمام مراحل باعث ایجاد استرس و فشار اضافی روی بافت های بیمار می شود. این امر خطر تجزیه بافت را افزایش می دهد و سرعت بازسازی را کاهش می دهد. اختلالات ایجاد شده در پریودنشیوم با تغییر گردش خون می تواند باعث اختلال در تغذیه بافت های پریودنتال شود.

هنگامی که بیماران دندان های خود را روی هم می سایند، استرس محوری و استخوانی را اضافه می کنند. تنش محوری نیروی بیش از حدی است که به صورت عمودی به دندان ها و پریودنشیوم وارد می شود. تنش استخوانی پاسخ ساختار استخوانی به نیروی وارده است. اعمال محرک های فشار بیش از حد به استخوان ممکن است باعث تشکیل ترابکول های ضخیم تر و بیشتر شود. اگر اجزاء بافت نتوانند استرس بیش از حد را جبران کنند، تحلیل استخوان رخ خواهد داد. با دندان قروچه ممکن است تخریب موضعی استخوان یا جدا شد پاکت پریودنتال رخ دهند.

لق شدن دندان ها

اگر لق شدن دندان ها ناشی از دندان قروچه باشد، معمولاً هیچ نشانه ای از پاکت پریودنتال وجود نخواهد داشت. الیاف پریودنتال ممکن است با جذب بخشی از استخوان آلوئولار به افزایش نیروهای اکلوزال پاسخ دهد که منجر به تحرک می شود. با دندان قروچه، دندان ها به شدت در حفره به جلو و عقب تکان می خورند که می تواند باعث تحرک موقت شود و به خطرات تحرک دائمی منجر شود. لق شدن دندان ها در نتیجه دندان قروچه در خواب، در هنگام صبح بیشتر اتفاق می افتد، و زمانی قابل توجه است که در دندان هایی اتفاق می افتد که شواهد اندکی از بیماری پریودنتال دارند یا هیچ نشانه ای از بیماری پریودنتال وجود ندارد. چنین دندان هایی ممکن است صدای بم برخورد مانندی از خود نشان دهند و ممکن است بیمار دندان درد هنگام گاز زدن روی یک یا چند دندان را گزارش کند.

برآمدگی یا توری استخوان باکال

زائده های استخوانی که در جایی تشکیل می شوند که فشار و تنش بیش از حد به ساختارهای زیرین دندان وارد می شود، توری یا برآمدگی های استخوانی نامیده می شوند. با فشار و کشش بیش از حدی که به دندان ها و فک ها وارد می شود، دفاع بدن تولید مواد استخوانی اضافی برای حمایت از دندان ها است. این استخوان رشد می کند و در زیر بافت نرم قابل مشاهده می شود. آنها معمولاً در بیمارانی مشاهده می شوند که دندان های خود را فشار می دهند یا روی هم می سایند. برآمدگی استخوان فک بالا و یا فک پایین ممکن است نتیجه دندان قروچه باشد. اگر بعد از برداشتن آنها دندان قروچه ادامه یابد، برآمدگی های استخوانی عود خواهند کرد.

براکسیسم یا دندان قروچه

فشار و ساییدگی

عضله ماستر یکی از قوی ترین عضلات منفرد بدن در نظر گرفته می شود و می تواند نیروی قابل توجهی تولید کند. در حالت آرام طبیعی، دندان های فک بالا و فک پایین با حدود ۲ تا ۳ میلی متر فضا از هم فاصله دارند. معمولاً هنگام جویدن و بلع، دندان ها با نیرویی کمتر از ۲۵ پوند فشار، برای جلوگیری از تماس مستقیم برای جویدن، با غذا با یکدیگر تماس پیدا می کنند. هنگامی که دندان قروچه انجام شود، افزایش غیر طبیعی در بزرگی، تعداد دفعات و مدت زمان فشار وجود دارد که باعث می شود نیروی گاز زدن حداکثر تا ۲۰۰ تا ۳۰۰ پوند افزایش یابد. نیروی ناشی از دندان قروچه، در مقایسه با جویدن معمولی، ۳ تا ۱۰ برابر قوی تر است- برای شکستن گردو کافی است.

تماس عملکردی دندان ها در طول یک دوره ۲۴ ساعته تقریباً ۲۰ دقیقه است. نیروهای بیش از حد ایجاد شده توسط دندان قروچه بیشتر از ۲۰ دقیقه طول می کشند. فرسایش طبیعی دندان در افرادی که دندان قروچه نمی کنند، در سال تقریباً ۲۹ میکرومتر در دندان های مولر و تقریباً ۱۵ میکرومتر در دندان های پرمولر در نظر گرفته می شود. از دست دادن ۱۰ تا ۴۰ میکرومتری مینای دندان ناشی از اصطکاک گاز زدن یا جویدن معمولی رخ می دهد، در حالی که نیروهای ایجاد شده برای جویدن بین ۲۰-۱۲۰ نیوتن است. هنگام دندان قروچه، بار می تواند تا ۱۰۰۰ نیوتن باشد، که سایش فیزیولوژیکی طبیعی را به سایش شدید تغییر می دهد، که منجر به شکست خستگی و شکستگی می شود.

صداهای اکلوزال قابل شنیدن

بارها پیش آمده است که دندان قروچه توسط فردی تشخیص داده می شود که در طول چرت زدن بیمار به او نزدیک هستند، و خواب آنها به دلیل سر و صدای ایجاد شده در اثر ساییدن دندان های بیمار دچار اختلال می شود. قابلیت شنیده شدن با اصطکاک دندان روی دندان، ناحیه ای که در آن ساییدن رخ می دهد و نیروی ساییدن تعیین می شود. صداها را می توان به صورت خرد شدن، جویدن شن، سنگ یا سنگ مرمر توصیف کرد.

علاوه بر آسیب دندانی و مشکلات لثه، دندان قروچه در بدترین حالت خود می تواند منجر به بروز اختلالات TMJ شود. این وضعیت اغلب منجر به بروز درد گسترده در فک و بالاتنه می شود. بیماران مبتلا به بدترین حالت دندان قروچه و اختلالات TMJ، علائم زیر را گزارش کرده اند:

تورم و قفل شدن فک

ممکن است متوجه توده هایی در غدد فک خود شوید، و ممکن است حرکت دادن فک دردناک باشد. قفل شدن فک زمانی رخ می دهد که فک شما در یک موقعیت گیر کند. اگر این اتفاق رخ دهد، قادر نخواهید بود دهان خود را خیلی زیاد باز کنید.

درد گردن، شانه و صورت

به نظر می رسد درد هنگام غذا خوردن یا صحبت کردن شدیدتر باشد. اگر دندان قروچه برای مدت زمان طولانی در بدترین حالت ادامه یابد، ممکن است روی شنوایی شما تأثیر بگذارد. در واقع، کم شدن قدرت شنوایی در افرادی رخ داده است که علائم بدترین حالت دندان قروچه را داشته اند.

بدترین حالت دندان قروچه چگونه درمان می شود؟

برای درمان علائم بدترین سناریوی دندان قروچه از ترکیبی از اصلاحات رفتاری، داروها و مراقبت های دندانی استفاده می شود. بسته به سلامتی و علائم خاص، ممکن است به شما توصیه شود که برخی یا همه درمان های زیر را امتحان کنید:

• تکنیک های مدیریت استرس و آرام سازی: روان درمانی، مدیتیشن، بیوفیدبک و تغییرات سبک زندگی می توانند به کاهش استرس عاطفی کمک کنند و آرامش یافتن را آسان تر کنند. زمانی که احساس آرامش می کنید، ممکن است کمتر سر دردهای تنشی و علائم بدترین حالت دندان قروچه را تجربه کنید.
• داروها و درمان بیماری های مرتبط: در برخی موارد، پزشکان ممکن است بوتاکس، شل کننده های عضلانی، داروهای ضد افسردگی یا داروهای ضد اضطراب را برای درمان دندان قروچه تجویز کنند. داروها می توانند فشردن فک ها، تنش عضلانی و استرس را کاهش دهند. به طور خاص، بوتاکس ممکن است برای موارد شدید و علائم بدترین وضعیت دندان قروچه توصیه شود که به سایر اشکال درمان پاسخ نداده اند. اگر دندان قروچه همراه با آپنه خواب، بیماری رفلاکس معده به مری (GERD)، یا سایر نگرانی های مزمن سلامتی را دارید، دریافت درمان برای این شرایط زمینه ای می تواند علائم دندان قروچه شما را کاهش دهد.
• تغییرات رژیم غذایی و داروها: هنگامی که با دندان قروچه مشکل دارید، مهم است که از مصرف کافئین و محصولات تنباکو خودداری کنید، زیرا این موارد می توانند علائم شما را شدیدتر کنند. برخی داروها، از جمله فلوکستین و پاروکستین، به عنوان محرک علائم دندان قروچه شناخته شده اند. مطمئن شوید که تمام داروهای فعلی خود را با پزشک خود مرور می کنید. برای کاهش دندان قروچه، ممکن است لازم باشد برخی از داروها را قطع کنید یا دوز مصرفی خود را کاهش دهید.
• استفاده از محافظ دندان شبانه: محافظ دندان شبانه از دندان های شما در برابر آسیب هایی که می توانند در اثر ساییدن و فشردن دندان ها روی یکدیگر ایجاد شوند محافظت می کند. به عنوان مثال، محافظ دندان شبانه شما ممکن است به شما در کاهش فرسایش مینای دندان های شما کمک کند و از ایجاد ترک در دندان های شما جلوگیری کند.

براکسیسم یا دندان قروچه

گام های بعدی من کدامند؟

اگر فکر می کنید ممکن است علائم دندان قروچه را تجربه کنید، مهم است که هر چه سریع تر به دنبال کمک تخصصی باشید. اگر دندان قروچه در مراحل اولیه تشخیص داده شود، ممکن است بتوان این وضعیت را با گزینه های درمانی محافظه کارانه درمان کرد و درمان شما می تواند مؤثرتر باشد. برای ارزیابی علائم به دندانپزشک خود مراجعه کنید.

اگر دندانپزشک به شما توصیه کرده است که از محافظ دندان شبانه استفاده کنید، ممکن است بخواهید محافظ خود را به صورت آماده خریداری کنید. اما ما به شما توصیه می کنیم از دندانپزشک خود بخواهید آن را برای شما آماده کند زیرا نمونه سفارشی که دندانپزشک برای شما تهیه می کند دقیقا از روی قالبی ساخته می شود که از دندان های شما گرفته شده است و در یک لابراتوار تخصصی دندانپزشکی و از مواد با کیفیت عالی ساخته می شود.

کمک تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس به تشخیص براکسیسم

بیمارانی که دندان قروچه می کنند ممکن است به طور قابل توجهی بیشتر احتمال داشته باشد که نیاز باشد در معرض اشعه ایکس تصاویر پانورامیک دندانپزشکی قرار بگیرند که راه احتمالی دیگری برای تشخیص دندان قروچه هستند.

در مطالعه ای که روی تغییرات استخوانی در ناحیه کندیل و زاویه فک پایین روی تعداد قابل توجهی از بیمارانی انجام شده بود که دندان قروچه داشتند، نویسندگان نوشتند که تصور می شود این اولین مطالعه ای است که بع بررسی تغییرات ساختاری می پردازد که در بین افرادی که دندان قروچه می کنند یا نمی کنند بوجود می آیند.

علاوه بر گزارش پزشک و معاینه بالینی، رسوب استخوانی بر اساس تشخیص رادیولوژیک ممکن است به عنوان یک شاخص تشخیصی اضافی برای دندان قروچه عمل کند.

دندان قروچه یک وضعیت شایع در بزرگسالان است که شیوع آن در افرادی که بیدار هستند حدود ۳۰% و در افرادی که در خواب هستند ۱۵% است. دندان قروچه مداوم خطر فرسایش دندان ها، جابجایی دیسک قدامی و درد در عضلات جونده یا مفاصل فکی گیجگاهی را در فرد افزایش می دهد.

در حال حاضر، پزشکان دندان قروچه را با استفاده از گزارش های خود بیماران، معاینات بالینی، و استراتژی های ابزاری مانند گزارشات الکترومیوگرافی ارزیابی می کنند. گرچه آنها با یکدیگر به شکل گیری یک تشخیص معتبر دندان قروچه کمک می کنند، اما روش های تشخیصی ابزاری، کمتر در دسترس هستند. علاوه بر این، آنها به زمان بیشتری نیاز دارند و ممکن است پر هزینه باشند. با توجه به این محدودیت ها، داشتن روش های جایگزین برای تشخیص دندان قروچه مفید خواهد بود.

برای تعیین اینکه آیا بین دندان قروچه و تغییرات استخوانی در فک همبستگی وجود دارد یا خیر، محققان ۲۰۰ عکس پانوراما از بیماران را بررسی کردند. نیمی از تصاویر مربوط به بزرگسالانی بودند که دندان قروچه در آنها تشخیص داده شده بود و نیمی دیگر مربوط به کودکان بین ۱۲ تا ۱۸ سال بود.

تغییرات استخوانی در ۹۵ زاویه فک پایین ۵۹ فرد بزرگسال که دندان قروچه می کردند یافت شد. گرچه درجات قرارگیری متفاوت بودند، تقریباً دو سوم این بیماران تغییرات استخوانی دو طرفه داشتند. به جز برای دو زاویه فک پایین مشاهده شده، هر رسوب استخوانی با تغییر جهت زاویه فک پایین مربوطه همراه بود. محققان نوشتند همانطور که انتظار می رفت، هیچ تغییر استخوانی در اشعه ایکس کودکان مشاهده نشد.

وقتی تصاویر رادیوگرافی دندانپزشکی با اشعه ایکس تغییرات استخوانی را در زوایای فک پایین بیماران نشان می دهد، این تغییرات باید به عنوان سازگاری عملکردی با افزایش بارهای طولانی مدت تفسیر شوند که هنگام انقباض عضلاتی که فک را می بندند، به دلیل دندان قروچه رخ می دهد. تشخیص استخوان با رادیولوژی ممکن است نشانه یا تأیید دندان قروچه باشد.

براکسیسم یا دندان قروچه

نتیجه گیری

زمانی که بدترین حالت دندان قروچه درمان نشده رها شود، می تواند منجر به بروز مشکلاتی شود که ممکن است سلامت دندان های شما را به خطر بیندازد. به عنوان مثال، ممکن است مشکلاتی برای سلامت دهان و دندان های شما ایجاد شوند که می توانند خوردن یا نوشیدن را دشوار کنند و ظاهر لبخند شما ممکن است تغییر کند.